Kthehu,, eja! Kur edhe ty nuk te shoh, dua qe sa me par ti largoem botes dhe te ik diku sa me larg ku askush nuk me njeh dhe nuk e njoh.

Ike si rrufeja me e lart kur mendova se qelesin e zemers sime e ke ti dhe askush tjeter , kur e kujtova te kaluaren u ktheva perseri ne realitet I thash vetes te harroj qdo gje qe kishte ndodh deri dje, te filloj nje jete krejtsisht tjeter.

Lumturia ime perfundoi por mendova se do te me kthehet.

Sekondat dhe minutat jane te gjata kur te kujtoj ty dhe vetem ty, pse ishin ditet aq te bukura, etani e tani krejt ndryshe, tani nuk ka me ndjenj aq te fort, jetoj me ty ne qdo qast, me doren tende te but qe askush nuk e zevendeson. Heshtja me mbyt ajo buzqeshje qe kisha me nuk ekziston ne fytyren time edhe pse nuk dua qe ditet te me shkojn kot edhe pse grinden me lot veten dua te me doj dikush ashtu siq edhe un e dua por por me shprehin dashurin ata qe me se shumti I urrej ne bot.

Entuziazmi im me ka kapluar dhe emocionet me kan kapur kur nuk kam kujt ti perballem dhe ti mbeshtetem e ti tregoj se si ishte jeta ime. Por sido qe te jet ne duhet te jetojm…