Sot të gjithë janë mbledhur
Por nuk është ditë gëzimi
T'gjithë janë te përlotur
Për t'më quar tek Varri.
Sikur t'kisha mundesin
Edhe t'ju tregoja
Se pa timën dashuri
Nuk munda te jetoja.
Mjaft më oj Nënë
Mos ma laj trupin me lot
Me dëshir time vendosa
T'ja jap fundin jetës së kot.
Me një cop letër ta sqarova
Dhe një Amanet Nënë ta kërkova
Dashurin time ta lajmëroni
Dhe për vdekjën time ta ngushlloni.
Ju lutem Nënë atë mos e mallkoni
Nuk është ajo që jetën time morri
Isha vet fajtor, dhe Zotin e luta
Vdekjën ja kerkova, se jetën sun e ballafaqoja.
Tash dalngadal më mbuloni me dheh
Dhe e di se më kthim mbrapa s'ka me gjet
Oj Nënë të lutem mos më qaj
Se në tjetrën botë lumturin do ta gjaj.
Dheu e shtrengon fort trupin tim
Dhe ja fali këtë pikëllim
Zemra ime nuk mund më të rrah
Dhe ndjehem më mirë sepse dhimbje më s'ka.
Oj Nënë falma këtë gabim
Por vetvrasja ma dha Lirinë
Ajo ishte gjëja që frymën ma ndali
Sepse Jeta vetëm pikëllim më fali.
Kam arritur në kët vend me lule
Dhe gjithmonë do ta pres dashurinë time
Ajo do të martohet dhe do ta harron emrin tim
Mirepo unë do ta pres që ta takoj në qiellin tim.
Atëher do t'i them: "Për ty O Shpirt Jetës i dhash Fund
Isha shumë i ri dhe të doja shumë Nuk pendohem
aspak që këtë ta dhurova Sepse shumë të kërkova dhe
më në fund e kuptova.